Prawa dziecka
Najważniejszym dokumentem międzynarodowym, który określa prawa dziecka jest Konwencja o Prawach Dziecka uchwalona przez ONZ w 1989 roku.
Nazywana jest światową konstytucją praw dziecka. Ratyfikowana przez Polskę w 1991 roku (Dz. U. Nr 120, poz. 526).
Konwencja o Prawach Dziecka ustanowiła status dziecka oparty na założeniach, że każde dziecko:
- Ma prawo nie tylko do egzystencji, ale i do życia.
- Ma prawo do własnej osobowości. Nie jest niczyją własnością.
- Ma prawo być równym każdej istocie ludzkiej bez względu na wiek.
- Ma prawo oczekiwać szacunku.
- Ma prawo być sobą, posiadać własną tożsamość.
- Ma prawo wyrażać swoje myśli i uczucia, a także być wysłuchanym.
- Ma prawo pytać "dlaczego" i otrzymywać odpowiedź.
- Ma prawo być wychowywanym bez krzyku, lekceważenia czy poniżania.
- Ma prawo dorastać w swoim własnym tempie i oczekiwać akceptacji dla tego tempa.
- Ma prawo nie doznawać bólu fizycznego ze strony zagniewanych ludzi.
- Ma prawo być kochanym takim, jaki jest.
- Ma prawo pod rozważnym kierownictwem, do myślenia we własnym imieniu
i do podejmowania decyzji. - Ma prawo do odpowiedzialności za siebie.
- Ma prawo do odczuwania radości, szczęścia, smutku, opuszczenia, złości i bólu.
- Ma prawo do wygrywania.
- Ma prawo troszczyć się i być przedmiotem troski, wychowywać i być wychowywanym,
dawać i otrzymywać. - Ma prawo samemu kształtować swoje przekonania, wierzenia i normy.
- Ma prawo do wolności.
- Ma prawo poznawać i akceptować prawa innych wynikające z karty praw.
Wszystkie te punkty zawarte są w naszym Regulaminie organizacyjnym (w § 10).